چند حديث راجع به نماز
با سلام. ترك نماز، قصور در مهمترین دستور الهى و انجام ندادن بزرگترین وظیفه و برنامه زندگى است. ترك نماز، ناشكرى، ناسپاسى و كفران نعمتهاى الهى و برداشتن عمود و ستون دین است؛ زیرا نماز پایه دین است. در روایت از امام صادق(ع) آمده است: اول چیزى كه در قیامت مىپرسند نماز است، اگر قبول شد سایر عبادات نیز مقبول است، (محاسن برقى، ج 1، ص 81) نیز امام صادق(ع) فرمودند: «شفاعت ما به كسى كه نماز را سبك بشمارد نمىرسد»، (همان، ص 80)
ترك نماز و یا سبك شمردن آن، آثار و نتایج شوم فراوانى دارد؛ حضرت رسول اكرم در این باره مىفرماید:
"هر كس نماز را سبك بشمارد، دچار پانزده بلا مىشود:
شش بلا در دنیا، سه بلا در هنگام مرگ، سه بلا در قبر و سه بلا و عقوبت هنگامى كه از قبر بیرون مىآید:
الف. آنچه در دنیا به آن دچار مىشود:
1. خداوند بركت را از عمر او برمى دارد.
2. خداوند بركت را از روزىاش بر مىدارد.
3. چهره خوبان از او گرفته مىشود.
4. كار نیك وى دیگر پاداش نخواهد داشت.
5. دعایش به اجابت نمىرسد.
6. از دعاى خوبان بهرهاى نخواهد برد.
ب. آنچه در هنگام مرگ به آن دچار مىشود:
1. با ذلت و خوارى مىمیرد.
2. گرسنه از دنیا مىرود.
3. تشنه مىمیرد.
ج. آنچه در قبر گریبانش را مىگیرد:
1. خداوند ملكى را در قبر وى مىگمارد، تا او را شكنجه كند.
2. قبر بر وى تنگ خواهد گرفت.
3. درون قبر وى، تاریك خواهد بود.
د. آنچه در قیامت هنگام برخاستن از قبر به آن دچار مىشود:
1. خداوند فرشتهاى بر او مىگمارد، تا وى را با صورت بر زمین بكشد؛ در حالى كه مردم نظاره مىكنند.
2. با وى محاسبه سختى خواهد داشت.
3. هرگز خداوند به وى نظر رحمت نمىافكند و تطهیرش نمىكند و عذاب دردناك و سختى در انتظار او است". ."(مستدرك الوسائل، ج 1، ص 171 - 172)
در روایت دیگرى آمده است:
عبید بن زرارة مىگوید:
"از امام صادق(ع) پرسیدم:
گناهان كبیره كدام اند؟ آن حضرت فرمود:
گناهان كبیره در نوشتار علىبن ابى طالب (ع)، هفت چیز است:
كفر به خداوند، كشتن انسان، عاق پدر و مادر شدن، ربا گرفتن، خوردن مال یتیم به ناحق، فرار از جهاد و تعرب بعد از هجرت. عبید مىگوید:
از امام پرسیدم:
یك درهم از مال یتیم خوردن، بزرگتر است یا ترك نماز؟ حضرت فرمود:
ترك نماز. عرض كردم:
شما ترك نماز را از گناهان كبیره به حساب نیاوردید. حضرت فرمود:
اولین گناه كبیره چه بود؟ عرض كردم:
كفر به خداوند. فرمود:
شكى نیست كه تارك نماز كافر است".(وسائل الشیعه، ج 11، ص 254) (مقصود از این كفر، كفر عملى است؛ البته اگر ترك نماز به جهت انكار خدا و رسول باشد، كفر نظرى نیز هست.)
ب) تاخیر و سستى در نمازها نیز آثار و پیامدهاى سوئى به همراه دارد از جمله :
1. تأخیر نماز از اول وقت آن، بدون عذر، موجب محروم ماندن انسان از فیوضات و پاداشهاى آن و عدم استفاده از بركات و آثار نماز اول وقت و تضییع و سبك شمردن نماز است. امام صادق(ع) فرموده است:
"كسى كه نمازها را بى سبب به تأخیر اندازد و حدود آنها را حفظ نكند، فرشتهاى نماز او را سیاه و تاریك به آسمان برد؛ در حالى كه نماز با صداى بلند به نمازگزار گوید:
مرا ضایع كردى، خداى تو را ضایع كند؛ آن چنان كه مرا ضایع كردى". {P - آداب الصلاة، ص 3 و 4. P} 2. تأخیر نماز از اول وقت، موجب دورى انسان از رحمت و نظر لطف الهى است. حضرت مهدى(عج) به یكى از مشتاقان دیدارش (زهرى) كه به زیارت آن حضرت موفق شده بود، دوبار فرمود:
"از رحمت خدا دور است كسى كه نماز صبح را چندان تأخیر اندازد تا ستارهها ناپدید شوند و نماز مغرب را به قدرى تأخیر اندازد تا ستارهها ظاهر شوند". {P - حق الیقین، ص 302. P} 3. نخواندن نماز در اول وقت، موجب جرأت و سلطه شیطان بر انسان مى شود. رسول خدا(ص) مىفرماید:
"شیطان همیشه از مؤمن مىترسد، تا زمانى كه بر نمازهاى پنجگانه محافظت دارد. اما هنگامى كه پنج وقت نماز را ضایع كرد، بر او جرأت پیدا مىكند و او را در گناهان بزرگ مىاندازد". {P - وسائل الشیعه، ج 3، ص 18. P} 4. یكى دیگر از آثار شوم سستى و تهاون در نماز، محشور شدن با افراد دوزخى در قیامت است. پیامبر(ص) مىفرماید:
"كسى كه نمازهاى پنجگانهاش را با طهارت كامل در اول وقت به جا آورد، این نماز در قیامت براى او نور و برهان است و كسى كه نمازش را ضایع كند (از جمله اول وقت نخواند)، با فرعون و هامان محشور خواهد شد". {P - سفینة البحار، ج 2، ص 43. P} 5. نخواندن نماز در اول وقت، موجب محروم ماندن انسان از شفاعت پیامبر(ص) و امامان معصوم است. حضرت رسول(ص) فرمود:
"فرداى قیامت، شفاعت من به كسى كه نمازهاى واجب را از اول وقتش به تأخیر افكند، نخواهد رسید". {P - اسرار الصلاة، ص 160. P}
آثار مثبت قرائت قرآن
1ـ نورانیت خانه 2 ـایجاد خیر كثیر 3 ـ تمتّع و بهره بردن دیگران از قرائت قاری قرآن 4 ـ درخشندگی و نور افشانی خانهای كه در آن قرآن تلاوت میشود برای اهل آسمان، همچنانكه ستارگان آسمانی برای اهل دنیا نور افشانی میكنند و در واقع خانههایی كه در آن قرآن خوانده میشود ستارگان زمین برای اهل آسمان هستند. (قال النبی (ص) «نَوِّروا بیوتَكم بتلاوةِ القرآن !.. فانّ البیت اذا كثُرَ فیه تلاوة القرآن كَثُرَ خَیرُه وامتَعَ اهلَه واضاءَ لاهل السماء كما تَضیء نجوم السماء لاهل الدنیا»؛ (عدة الداعی/268)
5ـ رفع عذاب قال النبی (ص) «لایُعَذِّبُ الله قَلْباً وَعی القُرآنَ» (امالی شیخ طوسی 1/6) [عذاب نمیكند دا قلبی را كه در آن قرآن جای دارد.]
6 ـ بركت بسیار 7 ـ حضور ملائكه 8ـ هجرت و دور شدن شیاطین «قال علی (ع) البیتُ الذی یُقرأ فیهِ الْقُرآن ویُذكَر الله ـ عزوجل ـ فیه تكثُر بركته و تحضُرُه الملائكة و تهجره الشیاطین ..»؛ ( الكافی 2/610).
9ـ عدم هلاكت مردم، علی (ع) در زمره كسانی كه حرمت آنها موجب عدم هلاكت مردم میشود كودكان متعلّم و فراگیرنده قرآن را شمرد «والولدان یتعلّمون القرآن»؛ ( علل الشرایع/521)
11ـ دفع بلاء 12ـ محفوظ بودن از شر دشمنان 13ـ نزول باران «قال الباقر (ع) ... ورَجُلٌ قَرَأ القرآن ... فَبِاوُلئِكَ یَدْفَعُ اللهُ الْعَزیرُ الْجَبّارُ البَلاءَ وباولئك یُدیل اللهُ ـ عزوجل ـ من الْاَعداءِ وَ بِاوُلئِكَ یُنزل الله ـ عزوجل الغیث من السماء» ؛(الكافی جلد 2/627)؛ 14 ـ اختلال قرآن باگوشت و خون 18 ـ قرار گرفتن در زمره فرشتگان با كرامت و نیك.
15ـ قرآن مانع از عذاب قاری قرآن است «قال الصادق (ع) «مَنْ قَرَأ القرآنَ وَ هُوَ شابٌ مُؤْمِنْ اخْتِلَطَ الْقُرآنُ بِلَحْمِهِ وَدَمِهِ وَجَعَلَه اللهُ مَعَ السَفَرَة اِلكرامِ البَرَرة وَكانَ الْقُرآنُ حَجیزاً عَنْهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ»؛ (ثواب الاعمال/126)
16 ـ نزدیك بودن دُعا به اجابت امام صادق (ع) از پدر بزرگوارشان این حدیث را نقل میكنند «اِغْتِنَمُوا الدُّعاءَ عِنْدَ خَمْس عِنْدَ قَراءَةِ الْقُرْآنِ وَعِنْدَ الْاَذانِ وَعِنْدَ نُزُولِ الْغَیْثِ وَعِنْدَ التقاء الصَفَینِ لِلشَّهادَةِ وَعِنْدَ دَعْوَةِ الْمَظْلُومِ، لَیْسَ لَها حِجاب دَوْنِ العرش» [دعا را در پنج وقت غنیمت شمرید كه نزدیك به اجابت باشد، در وقت قرائت قرآن واذان و نازل شدن باران و در وقت برخورد دو جناح (حق و باطل) در جنگ به قصد شهادت و در وقت دعوت مظلوم، در این پنچ وقت حجابی برای استجابت دعا جز عرش الهی نیست] ( امالی صدوق/234 )
اخلاق اسلامی ج 1، اكبر خادم الذاكرین
مسابقه سراسری وبلاگ نویسی نماز
